Μυική Ενδυνάμωση

Η προπόνηση της μυϊκής δύναμης είναι απαραίτητη για την ενδυνάμωση των μυών και την καλή λειτουργία τον μυοσκελετικού συστήματος.
Η μυϊκή δύναμη είναι η ικανότητα του ανθρώπου να αλληλεπιδρά μέσω της μυϊκής του δραστηριότητας σε εξωτερικές δυνάμεις ή και στο ίδιο το βάρος του σώματός του, τις οποίες αντιστέκεται, υπερνικά ή προσδίδει επιτάχυνση.
Οι παράγοντες της δύναμης είναι γενετικοί, νευρικοί, περιβαλλοντολογικοί, ορμονικοί, η διατροφή και οι φυσική δραστηριότητα και άσκηση.

Την αύξηση της δύναμης μπορείτε να την πετύχετε με προπόνηση με ελεύθερα βάρη, λάστιχα, το βάρος του σώματος ή ειδικές μηχανές που σας προσφέρουν κίνηση και αντίσταση της επιλογής σας.
Η προπόνηση με αντιστάσεις είναι η πλέον δημοφιλής μέθοδος προπόνησης, διότι τα αποτελέσματα της προπόνησης με αντιστάσεις είναι γρήγορα και θεαματικά (αύξηση της δύναμης και της μυϊκής ανάπτυξης.

Όσον αφορά την φιλοσοφία της διδασκαλίας της τεχνικής των ασκήσεων με αντιστάσεις, θα πρέπει να δίνεται μεγάλη προσοχή στην σωστή εκτέλεση, την αναπνοή, το εύρος κίνησης και την ταχύτητα εκτέλεσης ώστε να αποφεύγονται οι τραυματισμοί και να αποκομίζουμε τα καλύτερα δυνατά αποτελέσματα.
Για την αύξηση της δύναμης απαιτείται σταδιακή επιβάρυνση κατά την προπόνηση.

Αναφορικά με τις μορφές δύναμης και τις μεθόδους ανάπτυξής τους, η προπόνηση μυϊκής ενδυνάμωσης διαχωρίζεται στην προπόνηση της μέγιστης δύναμης, την υψηλότερη δηλαδή τιμή δύναμης που μπορεί να αναπτύξει το νευρομυϊκό σύστημα σε μια συγκεκριμένη ταχύτητα ή γωνία με μέγιστη εκούσια συστολή. Μπορεί να επιτευχθεί μέσω της μυϊκής υπερτροφίας και του ενδομυϊκού συντονισμού. Στην συνέχεια είναι η προπόνηση της αντοχής στη δύναμη και τέλος η προπόνηση της ταχυδύναμης. (ισχύς)

Φυσικά, κατά τον σχεδιασμό και την εφαρμογή του προγράμματος ανάπτυξης της δύναμης, λαμβάνεται υπόψη η ανάλυση των αναγκών και των ιδιαιτεροτήτων του ασκούμενου, όλες οι βασικές αρχές προπονητικής και τα συστήματα προπόνησης.
Η προπόνηση μυϊκής ενδυνάμωσης στο μαζικό αθλητισμό περιλαμβάνει την εξάσκηση των μυϊκών ομάδων του άνω μέρους (στήθους, πλάτης, ωμικής ζώνης, των άνω άκρων), των κάτω άκρων και ισχίων και του κορμού.