Είναι η αίσθηση της κίνησης και της θέσης του σώματος στο χώρο. Χωρίζεται σε δύο κατηγορίες. Η πρώτη κατηγορία σχετίζεται με τη θέση του σώματος και των αρθρώσεων στο χώρο και η δεύτερη κατηγορία ονομάζεται κιναισθητική αντίληψη και είναι η ικανότητα του ελέγχου των κινήσεων των αρθρώσεων.
Η μυϊκή δραστηριότητα των μυών που κινούν μια άρθρωση με στόχο την αντανακλαστική σταθεροποίηση της άρθρωσης μέσω της αλληλένδετης νεύρωσης ,ρυθμίζεται από τα νωτιαία αντανακλαστικά.
Τα νωτιαία αντανακλαστικά αποκρίνονται σε ερεθίσματα από τη μυϊκή άτρακτο, τα τενόντια όργανα Golgi και τα σωμάτια Pacini.
Οι ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας συμβάλλουν στη νευρομυϊκή συναρμογή (συνεργασία μυϊκών και νευρικών ινών) μέσω της εκμάθησης της σωστής θέσης ισορροπίας του σώματος.
Η αίσθηση της θέσης των αρθρώσεων, ειδικά προς το οριακό σημείο εκτός ισορροπίας, αναπτύσσει την αυτοματοποίηση της κίνησης και την αντίληψη για τη θέση και ισορροπία του σώματος.
Η δυναμική σταθεροποίηση των αρθρώσεων γίνεται μέσω αντανακλαστικών που προέρχονται από το νευρικό σύστημα (ιδιοδεκτικοί υποδοχείς).
Η προπόνηση ιδιοδεκτικότητας μας προστατεύει από τους τραυματισμούς, παρέχει υποστήριξη στις αρθρώσεις του ισχίου, στα γόνατα και στους αστραγάλους. Επιπλέον, ενισχύει την σπονδυλική στήλη, τους κοιλιακούς, τους ραχιαίους και την πλάτη γενικότερα. Έτσι, επιτυγχάνεται η αρμονική συνεργασία των μυών, με αποτέλεσμα να πραγματοποιούμε κινήσεις πιο εύκολα, δυναμικά, ρυθμικά και αποτελεσματικά.
Τέλος, η προπόνηση νευρομυϊκής συναρμογής αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του προγραμματισμού της προπόνησης σε επαγγελματικό επίπεδο σε πολλά αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, τις πολεμικές τέχνες και σε πολλά άλλα.